در تئوری، دولتها میتوانند صادرات گونههای مهم یا کمیاب ماهی را تنظیم کنند تا این اتفاق نیفتد.
متأسفانه قیمت ماهی آکواریوم با بیش از 30000 گونه ماهی در این جهان بسیار متنوع و متفاوت می باشد که ما به اندازه کافی در مورد هر گونه اطلاعات نداریم تا بتوانیم مقررات کافی را در وهله اول وضع کنیم.
خارهای اژدر خط قرمز تنها در یک منطقه کوچک در هند در گات غربی یافت می شوند، اما آنها به عنوان سنگ بنای تجارت آکواریوم هند عمل می کنند.
به دلیل محبوبیت آنها، این گونه در 20 سال گذشته به شدت صید شده است. با کاهش جمعیت، دولت هند سعی کرد مقررات برداشت را وضع کند.
با این حال، این مقررات برخی از معیارهای بسیار مهم را در نظر نمیگیرد مانند نحوه تولید مثل یک گونه که به طور سنتی برای تعیین زمان و نحوه برداشت پایدار آن استفاده میشود.
در مورد خار اژدر خط قرمز، دولت اجازه داد ماهیگیری در طول فصل تولید مثل معمولی انجام شود که اجازه می داد تا افراد در حال تولید مثل فعال قبل از اینکه بتوانند تولید مثل کنند، از جمعیت حذف شوند.
جمعیت خارهای اژدر خط قرمز با مدیریت نادرست به کاهش ادامه داد و اکنون این گونه در فهرست قرمز گونه های در معرض خطر IUCN به عنوان در معرض خطر قرار گرفته است.
یکی دیگر از نگرانیهای ماهیهای آکواریومی صید وحشی، شیوههای ماهیگیری بالقوه مضر است که برای صید بسیاری از گونهها استفاده میشود.
بسیاری از ماهیان دریایی با استفاده از ماهیگیری سیانید صید می شوند.
غواصان قرص های سیانید را دریافت می کنند، آنها را در یک بطری آب حل می کنند و محلول سیانید را برای یافتن ماهی می گیرند.
هنگامی که ماهی مورد نظر پیدا شد، غواص محلول سیانید را به سمت ماهی می پاشد.
این ماده شیمیایی سمی ماهی را بیهوش می کند و صید و جمع آوری آن را آسان تر می کند.
مشکل این است که این سیانور می تواند مرجان ها را نیز از بین ببرد. بسیاری از ماهی های حیرت زده به کلنی های مرجانی پناه می برند. غواصان ممکن است از هم جدا شوند یا به کلنی های شکننده مرجانی آسیب برسانند تا به ماهی حیرت زده برسند.
بدتر از آن، بسیاری از ماهیهایی که با سیانور پاشیده میشوند در تماس میمیرند، تخمین زده میشود 75 درصد ظرف یک ساعت پس از جمعآوری میمیرند و حدود 30 درصد از ماهیهایی که زنده میمانند دیرتر میمیرند.
در حالی که منتظر ارسال به مقصد نهایی خود هستند.