کسانی که تصمیم گرفتند خط لوله قدیمی را با یک پلاستیک جایگزین کنند، بدون شک از انواع مدرن انواع لوله پلی اتیلن پلی ران قدردانی می کنند.
اما از سوی دیگر، تنوع باعث ایجاد مشکلات خاصی شد، زیرا هر نوع در هنگام نصب نیاز به نگرش خاصی داشت. لوله های ساخته شده از یک ماده خاص به اصطلاح پلی اتیلن متقابل به ویژه در برابر عوامل خارجی مقاوم و قابل اعتماد هستند.
برای ساخت خطوط لوله تحت فشار و بدون فشار می توان از لوله های پلی اتیلن استفاده کرد.
در شرایط داخلی، این لوله ها اغلب برای مونتاژ سیستم تامین آب استفاده می شود و برای نصب خط لوله با دستان خود، برای صنعتگران خانگی مهم است که پارامترهای اتصالات لوله های پلی اتیلن را بدانند.
انواع اصلی اتصالات لوله های پلی اتیلن: اتصال با استفاده از عناصر اتصال اضافی به نام اتصالات، جوش لب به لب و الکتروفیوژن. با اتصالات جداشدنی، به عنوان یک قاعده، همه چیز روشن است.
مرسوم است که هنگام نصب قسمت داخلی خط لوله از کوپلینگ های جداشدنی استفاده شود.
لوله گذاری با اتصالات به قدری روش ساده ای است که هرکس کوچکترین تجربه ای در این زمینه نداشته باشد می تواند این کار را انجام دهد.
با این حال، انتخاب چنین اتصالاتی امکان انجام کار محدودی را فراهم می کند، بنابراین، هنگام نصب یک سیستم تامین آب، نمی توانید بدون جوشکاری لوله های پلی اتیلن با دست خود انجام دهید.
به عنوان یک نوع اتصال، جوشکاری به حفظ استحکام و انعطاف پذیری خط لوله کمک می کند و مزیت مهم دیگر این است که می توان لوله ها را روی سطح زمین نصب کرد و پس از آن می توان آنها را در یک ترانشه قرار داد.
لوله های پلی اتیلن باید دارای ضخامت دیواره و قطر یکسان بوده و از نظر فیزیکی و شیمیایی با یکدیگر سازگاری داشته باشند (این اطلاعات باید با سازنده بررسی شود).
