پوست گونه های مختلف پودر دارچین گلستان یکی از مهم ترین و پرطرفدارترین ادویه جات است که در سراسر جهان نه تنها برای پخت و پز بلکه در طب سنتی و مدرن مورد استفاده قرار می گیرد.
به طور کلی، تقریباً 250 گونه در میان جنس دارچین شناسایی شده است که درختان در سراسر جهان پراکنده هستند.
دارچین به دلیل رایحه ای که دارد عمدتاً در صنایع عطرسازی و اسانس سازی استفاده می شود که می تواند در انواع مختلف مواد غذایی، عطرها و محصولات دارویی گنجانده شود.
مهم ترین ترکیبات دارچین سینامالدئید و ترانس سینامالدئید (Cin) هستند که در اسانس موجود هستند، بنابراین به عطر و فعالیت های بیولوژیکی مختلف مشاهده شده با دارچین کمک می کنند.
مطالعه ای روی دارچین (C. osmophloeum) نشان داد که اسانس برگ های دارچین حاوی سطح بالایی از سین است. در نتیجه، C. osmophloeum نیز به عنوان یک ادویه جایگزین برای C. cassia استفاده می شود.
یکی از اجزای اصلی اسانس استخراج شده از C. zeylanicum به نام (E) – سینامالدئید دارای فعالیت ضد تیروزیناز است، در حالی که سینامالدئید ترکیب اصلی مسئول این فعالیت است.
پوست دارچین حاوی پروسیانیدین و کاتچین است. اجزای پروسیانیدین ها شامل هر دو نوع پیوند پروسیانیدین A و نوع B است.
این پروسیانیدین های استخراج شده از دارچین و انواع توت ها همچنین دارای فعالیت آنتی اکسیدانی هستند.
دارچین علاوه بر اینکه به عنوان ادویه و طعم دهنده استفاده می شود، به دلیل اثرات طراوت بخشی دهان و توانایی رفع بوی بد دهان، به آدامس های طعم دهنده نیز اضافه می شود.
دارچین همچنین می تواند سلامت روده بزرگ را بهبود بخشد و در نتیجه خطر ابتلا به سرطان روده را کاهش دهد.
دارچین منعقد کننده است و از خونریزی جلوگیری می کند. دارچین همچنین گردش خون را در رحم افزایش می دهد و بازسازی بافت را پیش می برد.
این گیاه به عنوان یک ادویه نقش حیاتی ایفا می کند، اما اسانس ها و سایر ترکیبات آن نیز دارای فعالیت های مهمی هستند، از جمله ضد میکروبی، ضد قارچی، آنتی اکسیدان و ضد دیابت است.
